آرتروپلاستی دیسک مهره‌ای در درمان بیماری‌های دژنراتیو دیسک (پیگیری دو ساله)

پیش‌زمینه: وسایل مکانیکی مفصل‌دار (mechanical articulated device) به‌خصوص در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن ناشی از دژنراتیو دیسک بین‌مهره‌ای، می‌توانند جایگزین دیسک بین مهره‌ای شوند و به دلیل حفظ حرکت در مهره و در نتیجه جلوگیری از تخریب مفاصل مجاور، به‌عنوان جایگزینی برای فیوژن مطرح شده است. در این تحقیق نتایج درمان آرتروپلاستی دیسک در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن بررسی شد.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه هم‌گروهی (کوهورت) آینده‌نگر، ۲۱ بیمار (۱۷ مرد و ۴ زن) مبتلا به بیماری دژنراتیو بین مهره‌ای که از اردبیهشت ۱۳۸۶ تاکنون در دو مرکز درمانی یزد تحت درمان قرار گرفته بودند، بررسی شدند. بیمارانی که درد ناتوان کننده بالای ۶ ماه داشتند و به درمان‌های محافظه‌کارانه جواب نداده بودند، تحت عمل دیسک آرتروپلاستی دیسک بین مهره‌ای قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران ۵/۷±۳۶ (۴۸-۲۲) سال و میانگین زمان پیگیری ۱۱ ماه (۲۴-۱۳ ماه) بود. میزان درد با «مقیاس دیداری درد»، از کارافتادگی براساس معیار ناتوانی «اُسوِستری» (Oswestry Disability Index) و رضایت بیماران در ۳ ، ۶ ، ۱۲ و ۲۴ ماه بعد از عمل ارزیابی شدند.یافته‌ها: کاهش میزان درد و از کارافتادگی بیماران در فاصله کوتاه بعد از عمل و در فواصل بعدی از نظر آماری معنی‌دار (۰/۰۵>p). هشتاد و شش درصد بیماران (۱۸ بیمار) از نتیجه عمل راضی و میزان مصرف مسکن در آنان ۸۱% کاهش داشت. عوارض عمل در این مطالعه در حد صفر بود.نتیجه‌گیری: کارگذاری دیسک بین مهره‌ای یک انتخاب درمانی قابل قبول در موارد خاص است. حفظ حرکت مهره‌ها و عدم ایجاد فشار اضافی روی مهره‌های جانبی به‌علت فیوژن از محاسن دیسک آرتروپلاستی است که در بررسی کوتاه مدت عارضه چندانی ندارد. توصیه می‌شود در مطالعات بعدی عوارض طولانی مدت این عمل بررسی گردد.